Jump to content
×
×
  • Create New...

პოეზია - უპირველეს ყოვლისა!


Recommended Posts

  • ფორუმელი

წამოდი ერთად დავარღვიოთ მეშვიდე მცნება,

და ძველებურად თავაღებულ ვნებას მივეცეთ,

ქალაქში სადაც ხალხი თეთრშიც სიბნელეს ხედავს

ჩვენში როგორღა დაინახავს იგი სიკეთეს?? ?

თხელი თითებით ძველებურად დაგითვლი ნეკნებს,

უკვე თენდება და საათზეც ექვსზე მეტია.

ჩვენი ცოდვების ანგელოზმა სცადა წაღება,

და რა თქმა უნდა, რომ მას ფრთებზე არ დაეტია...

ტოტებს ქარისას გადაჰყვა მარტი...

Share on other sites

19 minutes წინ, marguerite said:

წამოდი ერთად დავარღვიოთ მეშვიდე მცნება,

და ძველებურად თავაღებულ ვნებას მივეცეთ,

ქალაქში სადაც ხალხი თეთრშიც სიბნელეს ხედავს

ჩვენში როგორღა დაინახავს იგი სიკეთეს?? ?

თხელი თითებით ძველებურად დაგითვლი ნეკნებს,

უკვე თენდება და საათზეც ექვსზე მეტია.

ჩვენი ცოდვების ანგელოზმა სცადა წაღება,

და რა თქმა უნდა, რომ მას ფრთებზე არ დაეტია...

ავტორი ვინაა? დავგუგლე და ოდნოკლასნიკები ამომიგდო. მაკულატურას უდევს.

 

 

Share on other sites

  • ფორუმელი
24 minutes წინ, iaiameri said:

ავტორი ვინაა? დავგუგლე და ოდნოკლასნიკები ამომიგდო. მაკულატურას უდევს.

ფორუმე წლების წინ პოსტავდა ერთი ნიკი konkretula, რომელმაც დაპოსტა ეს და კიდევ ერთი ლამაი ლექსი(დავდებ იმასაც), ახლა შევიხედე ქმ-ში და უცებ დავინახე ეს ნიკი და თავში ეს ორი ლექსი ამომიტივტივდა(მგონი, მისი ლექსია)

გაცურე, გაცურე, ახლოა ნაპირი
ჩემთან კი სიცხეში ამოშრა ყველა ზღვა
ჩემამდე ვიცი რომ აწი ვერ მოაღწევ
არადა მინდოდა ის კაბა გენახა

რომელიც ჩავიცვი მე შენს დასახვედრად
(აწი მას ყველა ფერს წაართმევს მზის სხივი.)
როგორ მოგელოდი ივნისის ამ დილას
ახლა კი ჩემს ბედზე მხოლოდღა ვიცინი.

და მაინც, თუ მოხვალ (ვიტოვებ იმედებს)
ზევსიც ვერ გაიგებს რა გზებით იარე..
მეტყვი - "შენი კაბა საოცრად გახუნდა"
არადა... უბრალოდ, შენ დაიგვიანე... 

 

ტოტებს ქარისას გადაჰყვა მარტი...

Share on other sites

@marguerite  საინტერესოდ წერს.

 

ესეც ჩემი ორიწლისწინანდელი

ლექსადა თქმული სურვილი.

---------------------

 

იმ მთების მიღმა იტალიაა
და იქ იწყება ზღვა,
ნიავმა კაბა ამიფრიალა
და სურვილები სხვა.
ზღვის მონატრებამ წამიღო,
ქარს აყოლილი ფოთოლი
და მერე ჩუმად გამიყო
ღრუბლების მიერ ყოლილი.
ყოლილი თუ მოყოლილი,
რითმას როგორაც უხდება,
ეს მთა და ბარი მოვლილი
მხოლოდ დროებით ჩუქდება.
მხოლოდ და მხოლოდ წუთებით,
სიცოცხლის გრძელი წამებით,
ველს შეფენილი თუთებით,
თუთებით ნასათუთებით.
გადავუფრინე ხეობებს,
ვიწრო გზებსა და სანახებს,
ტყეებში ხეთა თაობებს,
ქარი გზად რას არ განახებს.
მეც ფოთოლი ვარ შთენილი,
ტანთ შემოდგომა მაცვია,
ქარებისაგან თელილი
ცხოვრება სწრაფზე სწრაფია.
იმ მთების მიღმა იტალიაა,
მე ჩავეშვები ზღვაში,
ზედ გადამიფრენს თეთრი თოლია
და თან წარმიტანს სახლში!
მ.მ.

 

 

Share on other sites

12 minutes წინ, marguerite said:

@iaiameri თან როგორ ფერადოვნად შეგძლებია სათქმელის გადმოცემა :fofo:

მადლობა, მურაბა გოგოვ!:ramagaria:

 

 

Share on other sites

  • ფორუმელი

მეგობრის მონატრებამ გამახსენა

 

ჩემს რევაზს, ჩემს იზოს - ჩემს ძვირფას დაიას:
ეს ჩვენი წილხვედრი დღეები ჩაიარს...
(გაგრძელდეს! გაჭრელდეს! ვარ ამის მთხოველი,
კი! მაგრამ ჩაირბენს, ჩაიფრენს ყოველი!), -
ჩაქრება - სანთელი, მელანი - დაშრება
და, რაკი სიკეთის გრძელია არსება,
დარჩება ეს წიგნი და წიგნთან მარადჟამს
ჩვენი მეგობრობის ყვავილი დარჩება!

ტოტებს ქარისას გადაჰყვა მარტი...

Share on other sites

Мой любовник
 
В центре города цветет шиповник,
Заколдованный мои любовник,
Все моргает мне одним глазом,
Околдовал меня будто разом!
В центре города живет любовь,
Возле больших, высоких дубов
И у меня есть что сказать,
И он привик мне рукои махать,
Среди шума и грохота шин,
Собираем мы свет вершин,
И это длится здесь, только в май
Но, я люблю тебя всегда, знай!
 
М.М.

62016928_2362704577333315_104813239430283264_n.jpg

 

 

Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



შესვლა
 Share