Jump to content
×
×
  • Create New...

ასაკი რამდენ


Mulan
 Share

Recommended Posts

  • ფორუმელი

@ნაკო

ჭვიშტარმა სხვა რამ დაწერა, ჩემი აზრით

თხოვდებიან და მათი პირადი ინტერესი ქრება, აქვთ მხოლოდ ,,ოჯახისთვის" ინტერესები.

არ უთქვამს, რომ მეუღლემ მონად იმუშავოს და ამ ფულით სალონში ივლის. 

თუმცა, სალონი და თავის მოვლა ისევე საჭიროა, როგორც დაოჯახებამდე.

მეც მინახავს მსგავსი მაგალითები.

დაოჯახებამდე როგორიც შეუყვარდი და მოეწონე ადამიანს, ეცადო უნდა შეინარჩუნო ისეთი სახე. მოუვლელი მე არ მომწონს საკუთარი თავი და სხვას როგორ მოვეწონები

ტოტებს ქარისას გადაჰყვა მარტი...

Share on other sites

  • ფორუმელი

რაც ასაკი მემატება მით უფრო მეტად შტერი ვხდები :D

არადა 20-25 წლის რომ ვიყავი ბევრად მიზანდასახული, კარიერისტი ტიპი ვიყავი, დღეში 8 საათი წიგნი რომ უჭრავთ ხელში... ეხლა უფრო გართობაზე ვარ გადასული, განსაკუთრებით ამ ვირუსის გავრცელების შემდეგ, თითქოს დავკარგე მოტივაცია და გაცილებით მეტ დროს ვუთმობ საკუთარ თავს - ფიზიკურად და სულიერად 

რაღაც კუთხით ეს მჭირდებოდა 

Share on other sites

  • ფორუმელი
1 საათის წინ, კიჭარტი said:

მოკლედ მე მგონია რომ შენი თავი არ უნდა დაკარგო არც ოჯახში და არც მარტომ. 

 

ეგ შეიძლება მაშინ დაგემართოს როცა პატარა ხარ და აზრზე არ ხარ სად როგორ ჯობია მოიქცე, როცა პარტნიორი გთხოვს ძალიან შენს თვისებებს რომლის გარეშეც შენი პიროვნება არაფერია გადახედეო, როცა ზუსტად ამ თვისებების გამო კიდევ უფრო უნდა უყვარდე და არა პირიქით. ამას ასეთინგებ ასაკტან ერთად. 

1 საათის წინ, კიჭარტი said:

კბილი ამოგვივიდა, დღეს გავიარეთ, დედას მზეეეე. იმედია ეგეთი დედა არ ვიქნები :lol:

ხო ეს მარაზმია. არავის აინტერესებს შენმა შვილმა მოკუკა თუ გაიღიმა. ეს მშობლების და ოჯახის პრივატული საქმეა და შენს ამ სიხარულს სხვა უბრალოდ ყალბათ თუ დაგილაიქებს...

1 საათის წინ, კიჭარტი said:

აი ჩემი მეგობარიც, გათხოვდა, ჰყავს 2 შვილი, ჩაჯდა სახლში და ხუფავს ქილებს. არა განვითარება, არა მუშაობა, არა არაფერი.

 

სორი მარა უშვილოდ და უქმროდაც ვხუფავ ქილებს და ვაკეთებ მურაბებს. ამაში სათაკილო არაფერია. მაცივარიც გამოტენილი მაქვს კენკრით. არ ვიყავი  ასეთი, ამეებს ოჯახში ქალები აკეთებდნენ რაც მარტო ვცხოვრობ თურმე მინდა ის ყველაფერი მეც მქონდეს შინ და ვდგები და ვაკეთებ. 

1 საათის წინ, კიჭარტი said:

უნდა გავიდე სალონში და თუნდაც კვირაში რამდენჯერმე ვნახო ჩემი დაქალები, რაღაც ჩემს ინტერესებსაც დავუთმო დრო.

თმას მეც კარგად ვიკეთებ შინ და ჩიტივით თავისუფალს ყოველ დღე მეგობრებთან გდება ახლაც არ მსიამოვნებს, არც კვირაში სამჯერ, როცა მუშაობ და პიროვნულად ვითარდები სისულელეებისთვის არ გცალია, თვეში ორჯერ სადმე გაბოდიალებაც საკმარისია პირადად ჩემთვის. გააჩნია ტიპაჟს, მე არ მიყვარს ხალხმრავლობები, ძილის წინ გასეირნებაც თავგადასავალი იქნება ჩემთვის თუ ჩაის გავიტან თერმოსით აან პირველ ფიფქებზე გამეღვიძება და წავალ ჩაით სასეირნოდ საყვარელ ადამიანტან ერთად. 

და როცა დედა ხდება ყველა მდედრი ძუძუმწოვარი საკუთარი ჩვილის რიტმზე გადადის სანამ ის ჩვილია, ამაში უცხო და უჩვეულო არაფერია. ეგ არ ნიშნავს რომ დაახრჩო ბავშვი და შეზღუდო მარა მეორე უკიდურესობაც დამღუპველია, ამას ისევ და ისევ სავარაუდოდ დაასეთინგებ პრაქტიკაში...

მე რომ მენატრებოდა იავნანა და ზღაპრები და კომუნიკაცია როგორც ძილის წინ ისე ზოგადად, ათას კითხვას მიიგნორებდნენ ოჯახში, ეგეთი დედა არ ვიქნები და მკიდია სამეგობრო რას იფიქრებს ჩემზე. ნათლულებს წიგნებს ვჩუქნი, ყველასთვის  ყველა ფესტზე ვყიდულობდი ხოლმე უამრავ ლიტერატურას ასაკობრივს, არც ერმა სანამ მე არ წავუკიტხე ფოტოების გარდა არაფერი იცოდნენ რა ხდებოდა იმ წიგნებში, თან ყველას ხო ვერ წავუკითხავ? 

1 საათის წინ, კიჭარტი said:

მე შენ გამო ის გავაკეთე, ცხოვრება შემოგწირე და შე უმადურო”.

ეს ფრაზები და დამოკიდებულება ადამიანის სიჩლუნგეზე მიუთითებს, არავის დაუძალებია იდღნააურე და მერე შვილი გააჩინეო, ინერციით მაცხოვრებლებისთვისაა ეს ფრაზები და სტილი ცხოვრების ჩვეულებრივი რამ, ჩემთვის შვილის შეურაცხყოფაა, საკუთარი თავის სიძულვილის მანიშნებელია, მოკლედ კომპლექსურ პრობლემებთან გვაქვს ასეთ დროს საქმე...

შენ ამბობ იმას რომ წყვილში თანაცხოვრების მრავალფეროვნება დროსტარებაზეა დამოკიდებული, არაა ეს ასე, ორ მსოფლმხედველობრივად იდენტურ ტალღაზე მყოფ ადამიანს არ მგონია მოეწყინოს ერთად, იქნება პრობლემები კი, იქნება გაღიზიანებაც ალბათ, კაკ მინიმუმ პმს ები გვაქვს ქალებს, გადაღლაც იქნება და მობეზრებაც მარა მობეზრების მერე სიმშვიდეში და სიყუდროვეში მოდის კაკ რაზ იმ შენი საყავრელია დამიანის თავიდან აღმოჩენა. ლოგიკურია უბრალოდ ეს. თანაც ორგაზმი ქალისთვის ოჯახამდე უჩვეულო ხილი იყო. უსაფრთხოების განცდის სიმშვიდის და სიმყუდროვის მერე, საკუთარი სხეულით და პარტნიორით ტკბობის შედეგად მიღებული სიამოვნებაა ვაგინალური ორგაზმი, ანუ გზა სექსუალურ სიამოვნებაზეც სიმყდუროვესა და უსაფრთხოებაზე გადის. იმისთვის რომ ქალმა ვაგინალურ ორგაზმებს მიაღწიოს დროა საჭირო და შინაგანი მზარობა რაც ბევრ ფაქტორზეა დამოკიდებული, ჰო და ამიხსენი რატომ უნდა მოვიწყინო ჩემ შესაფერის ადამიანთან ერთად ან საწოლში ან სამზარეულოში ან დივანზე კოტრიალისას? :givi:

ადრამატულებ. სულ შეიძლება კინოში გაქცევა, თეატრში წაკაკუნება, სეირნობა ღამის ნებისმიერ საათზე, ბუნწიაღში გაბოდიალება კარვებით, ბოლოს და ბოლოს კულინარიული თავგადასავლები, სხვა ქვეყნებში თუ ქვეყნის შიგნით მოგზაურობაზე რომა რაფერი თქვა, მრავალფეროვნება ჩვენშია და არა გარეთ, ის რაც გარეთ ხდეა პირობითი დეკორაციებია რომელიც შენს შინაგან  საწყისებს აგრძელებს, რაც არ გაქვს გარედან რაც არ უნდა გეტენოს ერთჯერადი ეფექტი აქვს, იცანცარებ მიხვალ შინ და დილას ცარიელი გაიღვიძებ, მერე? 

 

 

Share on other sites

  • ფორუმელი
44 minutes წინ, marguerite said:

მოუვლელი მე არ მომწონს საკუთარი თავი და სხვას როგორ მოვეწონები

თავის მოვლა აუცილებელია განურჩევლად სქესისა, არც აღმინიშნავს, რომ ამაზე უარი უნდა თქვა. 

თუმცა ვისთვის რა არის განვითარება, ვიღაცისვის მხოლოდ ფიზიკურ ფორმაში ყოფნა, ვიღაცისთვის ქვეცნობიერზე წვდომა. 

გასაგებია რაც თქვა, ყველა გოგოს გვქონია ან გვაქვს მსგავსი დამოკიდებულება და შიში, რადგან ზოგადი დაკვირვებით ვაფასებთ, მაგრამ რეალურად იმ მოცემულობაში, რომელშიც არ ყოფილხარ, რთულია ზღვარი დადო გადაჭრილად. აბსოლუტური გარანტია სიცოცხლის არარსებობს და რაიმე კონკრეტული ვითარების მითუმეტეს. 

უბრალოდ ნაკლები ტრაგედიზმია დაოჯახებულ ან დაც დასაოჯახებელ მდგომარეობაში, ვიდრე აქ დაიწერა და ეს პათოსი იყო მხოლოდ ჩემს პოსტში. 

*adminis nebiera

Share on other sites

  • ფორუმელი
6 minutes წინ, არავინ- said:

რაც ასაკი მემატება მით უფრო მეტად შტერი ვხდები :D

არადა 20-25 წლის რომ ვიყავი ბევრად მიზანდასახული, კარიერისტი ტიპი ვიყავი, დღეში 8 საათი წიგნი რომ უჭრავთ ხელში... ეხლა უფრო გართობაზე ვარ გადასული, განსაკუთრებით ამ ვირუსის გავრცელების შემდეგ, თითქოს დავკარგე მოტივაცია და გაცილებით მეტ დროს ვუთმობ საკუთარ თავს - ფიზიკურად და სულიერად 

რაღაც კუთხით ეს მჭირდებოდა 

ეგ ხო ეტაპობრივია, რაღაცები მიდის რაღაცები რჩება ახალ ჩვევებს ითვისებ ძველებს ივიწყებ საჭიროების არარსებობის თუ სისულელის გამო...

5 წლის წინ როგორი იყავი?

 

 

Share on other sites

  • ფორუმელი
1 minute წინ, არავინ- said:

@Mulan ხო დავწერე :დ

ანუ ახლა 30 ის ხარ?

აჰა

გასაგებია

30 წლიდან მე უფრო მუდო გავხდი :facepalm:

რას გაიგებ...

კარიერისტკა კიდევ არასდროს ვყოფილვარ...

 

 

Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



შესვლა
 Share