Jump to content
×
×
  • Create New...

აშშ - ანუ რა ხდება რომში?


Jimmy
 Share

Recommended Posts

  • ფორუმელი
7 საათის წინ, Chigurh said:

ჩემი დაკვირვებით, ვინც საქმის საკეთებლად ჩადის ის ბევრად მარტივად ერგება სიტუიაციას.

ანუ როცა იცის,  იქ იმიტომ მიდის, რომ რაშუც პროფია ის აკეთოს.

არადა ესენიც რთულად ადაპრიტდებიან. იქ პროფია წელიწადში სიტყვაზე აკეთებს 100-150K-ს, მაგრამ მაინც იმ განწყობითაა რომ იქ დროებითაა და აქ უნდა დაბრუნდეს. თუნდაც უკვე მოქალაქეც იყოს და ა.შ

Share on other sites

Posted (შესწორებული)
15 საათის წინ, Seth said:

მარტო შედარებით ადვილია, აი ოჯახით კი გაცილებით ძნელია. თან ბევრ რამეს გააჩნია. ასე ცალსახად ვერ იტყვი ვერაფერს.

ოჯახით გაცილებით იოლია იმიტომ, რომ ოჯახის რომელიღაცა წევრი უფრო მალე აღწევს შედეგს და ეს უკვე მთელს ოჯახზე აისახება.

Edited by iaiameri

 

 

Share on other sites

  • ფორუმელი
1 საათის წინ, Seth said:

დიახ მე ვიტყოდი შედარებით მარტივად.

პროფები ჩვენგან ძალიან ძალიან ცოტაა აქეთ, ჩემი დაკვირვებით. და ამას ობიექტური მიზეზებიც აქვს.

ეგრეა.

 

ერთი მაგალითი - გოგო, სწავლობდა თავისივე მოპოვებული დაფინანსებით ერთ-ერთ სერიოზულ უმაღლესში, საიენსის მიმართულებით. დააამთავრა კურსზე უმაღლესი შეფასებით. აქაურებმა (რაც არის ძალიან რთული) შესთავაზეს დოქტურანტურის შეთავაზება + სამსახური კემბრიჯში ერთ-ერთ ძალიან სერიოზულ ლაბორატორიაში.

 

მოდის ეს გოგო და მეკითხება რა ვქნა დავთანხმდეო? ხომ წარმოდგენიათ რასაც ვეტყოდი. 2 კვირაში ვიგებ დაბრუნდა გურჯისტანში და მუშაობა დაიწყო ერთ-ერთ კარგ კომპანიაში არათავის (მაგრამ დაახლოებულ) პოზიციაზე. რატომ? მამამ და დედამ ულტიმატუმის სახით მოსთხოვეს ჩასვლა, გათხოვება, შვილების გაჩენა და ა.შ. წესიერად გაზრდილი, გამოუცდელი გოგოა და ვერ უთხრა უარი რა.

ასე იყო ამ ამბის პორველი ეტაპი :დ

 

ახლა კი ეს გოგო ისევ კემბრიჯის ლაბორატორიაში, იტალიელ ბოიფრენდთან ერთად. მაგრამ 2 წელი დაიკარგა :) ამასობაში

ოჯახური სტრუქტურა, რაც აქედან იკითხება დიქტატორულია.

ანუ 2 წელის დაკარგვა კიდევ არაუშვას, შეიძლება მთელი ცხოვრება დაკარგო მტკიცე ხასიათი თუ არ გაქვს

Share on other sites

4 minutes წინ, Instance said:

მაგრამ მაინც იმ განწყობითაა რომ იქ დროებითაა და აქ უნდა დაბრუნდეს. თუნდაც უკვე მოქალაქეც იყოს და ა.შ

არანაირად არ ვარ იმ განწყობით, რომ როდესმე მანდ დავბრუნდები. მე ალბათ იშვიათი გამონაკლისი ვარ, ჰო?

 

 

Share on other sites

მაგალითად ჩემი ახლო ნაცნობების ოჯახია. ქმარი  ბავშვებთან იჯდა ცოლი სწავლობდა. მერე ცოლი გავიდა სამსახურში, მერე უკვე ქმარმა ისწავლა. ახლა უკვე  უფროსი გოგო სრულწლოვანი გახდა, იმას თავისი შემოსავალი აქვს. მომავალ წელს უკვე ბინას იყიდიან კრედიტით. ოჯახის სამ წევრს სტაბილური და კარგი შემოსავალი აქვს და რა თქმა უნდა მისცემენ. თან ერთმანეთს აგულიანებენ, ერთად არიან, არც ქალი რჩება მარტო უკაცოდ და არც კაცია უქალოდ. ბავშვებიც დედმამას შესცქერიან. ოჯახით იოლია უფრო.

 

 

Share on other sites

  • ფორუმელი
5 minutes წინ, Chigurh said:

ოჯახური სტრუქტურა, რაც აქედან იკითხება დიქტატორულია.

ანუ 2 წელის დაკარგვა კიდევ არაუშვას, შეიძლება მთელი ცხოვრება დაკარგო მტკიცე ხასიათი თუ არ გაქვს

სეთი რასაც აღწერს ეს უფრო წესია ვიდრე გამონაკლისი. სავარაუდოდ, ოჯახის გადმოსახედიდან ყველაფერი გაუკეთეს შვილს და არ ესმით შვილი რატომ "უხტება"

9 minutes წინ, iaiameri said:

არანაირად არ ვარ იმ განწყობით, რომ როდესმე მანდ დავბრუნდები. მე ალბათ იშვიათი გამონაკლისი ვარ, ჰო?

ჩემს შემთხვევაში მე გავიცანი შტატებში ქართველები (აფხაზეთიდან დევნილები რომელბიც 90-იანებიდან შტატებში ცხოვრობენ) მოქალაქეებიც იყვნენ და კარიერაც მოწყობილი, მაგრამ ფსიქოლოგიურად ისევ საქართველოში იყვნენ. სიტყვაზე წლები არიან იქ და მერე შეიძლება 1 კვირა საქართველოში ჩამოვიდნენ, ეს 1 კვირა არიან თავისი განწყობით "მუდმივ გარემოში" და ძირითადი დრო "დროებით გარემოში"

Share on other sites

@Instance

 

ნუ მასე მეც ქართულ ფორუმზე ვცხოვრობ, მაგრამ აქ ყოფნა უფრო მიმტკიცებს იმის შეგრძნებას რომ მანდ ჩემი ადგილი არაა.

ინდივიდუალურია.

რა თქმა უნდა რაღაც გენატრება, ყველაფერი ცუდი ხო არ იყო?

 

 

Share on other sites

ვიზიტორი
თემა დაიხურა!
 Share