ძებნა
'სიკვდილი' ძებნის შედეგები.
Found 3 results
-
არ გინდათ? მე, მაგალითად, ცოცხლად დაწვის მეშინია სასტიკად, სხვა რაც გინდა იყოს. ალბათ, წინა ცხოვრებაში დამწვეს ბოძზე გაკრული
-
მეშინია სიკვდილის იმიტო რო მარტო ვიქნები მაგრამ თემა იმაზეა რა უფრო სწორი და მისაღები ვარიანტია: დასაფლავება და ჩვენებური რიტუალები, სახლში დასვენება მიცვალებულის, გლოვა/ თეატრალური გლოვა და კივილები და ა.შ თუ კრემაცია ან კრემაცია და მერე ფერფლის “დარგვა” ხესთან ერთად და მსგავსები. რიტუალურ სასახლეში დასვენება, უახლოესმა ადამიაებმა სფიჩი მიუძღვნან, პოზიტიური რაარაცები გაიხსენონ დ ა ა.შ? ან ელექტრონული საფლავების იდეა როგორ მოგწონთ? მოკლედ რას ფიქრობთ ამაზე? @მფრინავი.სამურაიშენნსაყვარელ თწმაზე ვსაუბრობ მოდი
-
მე კერძოდ წინააღმდეგი ვარ ასეთის [საქართველოს რუსეთთან შეერთების 100 წლისთავის] დღესასწაულის გადახდის, 40 წლის განმავლობაში, მე სულ იმ აზრის ვიყავ, რომ საქართველოს რუსეთის იმპერიასთან დაკავშირება იყო თვით ქართველი ერის სიკვდილი. 40 წლის განმავლობაში ამას ვფიქრობდი, ამას ვემსახურებოდი, ამას ვაკეთებდი როგორც სიტყვით, ისევე კალმით. ეხლა თქვენ მეუბნებით, რომ 40 წლის განმავლობაში თქვენი ნაფიქრ-ნაღაღადევი უარი ჰყავით და ასე უცბად ჩვენს განძრახვას დაემორჩილედო. არა, მე ჩემი 40 წლის ნამაგდარი შეხედულება უარი ვერ ვყავი, გაუმეორე კვალად: მე ასე ვფიქრობ მეთქი და ამიტომ თქვენც გირჩევთ, რომ ამ აზრის იყვნეთ და ჩვენი სიკვდილის ასის წლის თავს ნუ ვიდღესასწაულებთ მეთქი, მათ არ ქმნეს. მე კიდევ უარი ვსთქვი: მე არ თანაუგრძნობ თქვენს განძრახვას და ამიტომ მშვიდობით ბრძანდებოდეთ. მე ჩემთვის, თქვენ თქვენთვის. ზაქარია ჭიჭინაძის ჩანაწერი, 1901 წელი
