მოკლედ დისკუსია იყო თემაზე რომ რა უნდა ორივე სქესს საპირისპიროში.
ხოდა ქალებზე როცა მიდგა განხილვა, პირველადი თეორია იყო რომ "მოკლევადიან ურთიერთობებში - კარგი გენები, გრძელვადიანში - რესურსები". რაც ლოგიკურია და ბზ არაა.
მერე წამოვიდა რაღაც ქცევების ჩასმა ამ ჩარჩოში, შესამოწმებლად რომ ლოგიკურად ჯდება თუ არა.
ერთერთი ასეთი იყო ქალების მხრიდან ღალატი.
პირველ ითეორია იყო რომ ლოგიკური მცდელობაა რომ იშოვოს კარგი გენები მაშინ როცა რესურსების ტიპი უკვე ყავსო, მაგრამ ერთმა სტატისტიკამ დაბრაკა ეგ ვარიანტი.
აღმოჩნდა რომ ღალატის შემთხვევაში "დროებითი" ტიპი ქალებს 70% შემთხვევებში უყვარდებათ. კაცებს - 30%-ში.
ხოდა უფრო ლოგიკაში ჩაჯდა რომ ქალებისთვის ღალატი სხვა ყველაფერზე მეტად, სტატისტიკურად, პარტნიორის შეცვლის "ნაკლებ პრობლემური" პროცესია, როცა შეუძლიათ შემდეგი ტოტის სიმყარე მოსინჯონ კარგად სანამ წინას ხელს გაუშვებენ.
კაცებს კიდე, ძირითადად *ლეზე გვახატია ბალი ათი შაური, ხორცი გვინდა