ფორუმელი kvipriane Posted 5 აგვისტო, 2021 Posted 5 აგვისტო, 2021 4 minutes წინ, Eric said: ასევე საინტერესო იქნებოდა ექვთიმე და გიორგი მთაწმინდელების ორიგინალი თარგმანის გადახედვა და ეს მეც მაინტერესებს თავდაპირველად იყო სიტყვაი და სიტყვაი იყო ღმრთისა თანა და ღმერთი იყო სიტყვაი იგი ... Share on other sites More sharing options...
ფორუმელი kvipriane Posted 5 აგვისტო, 2021 Posted 5 აგვისტო, 2021 (შესწორებული) 6 minutes წინ, Eric said: ცდილობდა შეერიგებინა აღმოსავლეთის ეპისკოპოსები დასავლეთ ეკლესიასთან კი, არის ამის შესახებ ცნობები, მაგრამ უეჭველი ცნობებია იმის სესახებაც რომ სწავლების გადამკეთებლებს უწოდებდა მწვალებლებს, მაგალითად ჩვენთვის კარგად ცნობილ "ნესტორას ბიჭებს" Edited 5 აგვისტო, 2021 by kvipriane თავდაპირველად იყო სიტყვაი და სიტყვაი იყო ღმრთისა თანა და ღმერთი იყო სიტყვაი იგი ... Share on other sites More sharing options...
ფორუმელი kvipriane Posted 5 აგვისტო, 2021 Posted 5 აგვისტო, 2021 8 minutes წინ, Eric said: აგერ ბასილ დიდი დავსერჩე და ესეც ცდილობდა თურმე დასავლე აღმოსავლეთ ეკლესიების შერიგებასო სენიორ ბასილის დროს სად იყო კათოლიკობა ?? 1054-ში გამოგვეყვნენ და მომდევნო საუკუნეებსი დააბრეხვეს ფილიოკვეც და დანარჩენი ცდომილებებიც თავიდან ერთად ვიყავით და ერთად ვლოცულობდით თავდაპირველად იყო სიტყვაი და სიტყვაი იყო ღმრთისა თანა და ღმერთი იყო სიტყვაი იგი ... Share on other sites More sharing options...
ASIA Posted 5 აგვისტო, 2021 Posted 5 აგვისტო, 2021 (შესწორებული) 2 საათის წინ, Eric said: "მათ კათოლიციზმზე მოაქციეს მეფე გიორგი XI, ანუ მანამდე სხვა აღმსარებლობის იყო ... დიდი სქიზმა - საეკლესიო განხეთქილება, რომელმაც ქრისტიანული ეკლესია ორ ნაწილად, მართლმადიდებელ და კათოლიკურ ეკლესიად გაჰყო. დიდი სქიზმის კონკრეტული თარიღი 1054 წლის 16-20 ივლისია, მაგრამ რაც იმ დღეებში მოხდა, საუკუნეების განმავლობაში მზადდებოდა. კონკრეტული მიზეზები, რაც საეკლესიო განხეთქილებას წარმოშობს, ორგვარია: დოგმატური და ორგანიზაციულ - მმართველობითი. ასე რომ, სქიზმა შეიძლება დოგმატურიც იყოს და არადოგმატურიც, ანდა - ერთიც და მეორეც ანუ დოგმატურიც და ორგანიზაციულიც. წინა საუკუნეებში მომხდარ სქიზმათა დიდი ნაწილი, უფრო დოგმატურ ხასიათს ატარებდა, - რომი აღმოსავლეთის ამა თუ იმ ეკლესიას ერესში ადანაშაულებდა. დიდი სქიზმა გაცილებით რთული მოვლენაა. თუ ადრე „დოგმატური ბრალმდებლის“ როლში თითქმის ყოველთვის რომი გამოდიოდა, IX ს-ის მეორე ნახევრიდან საბრალდებო სკამზე იგი თავად აღმოჩნდა. საწყის ეტაპზე ბრალდებები კონსტანტინოპოლის მხრიდან იყო როგორც კანონიკურ-წესჩვეულებითი, ისე საღვთისმეტყველო-დოგმატური, რომის მხრიდან კი - კანონიკური და იერარქიული. ეკლესიათა გაყოფის ფაქტი დღესაც სხვადასხვანაირადაა კვალიფიცირებული. კათოლიკები მას „ბერძენთა სქიზმას“ უწოდებენ, მართლმადიდებლები, უფრო ხშირად, „ლათინთა ერესს“, თუმცა შეფასების თვალსაზრისით ერთსულოვნებას არც დასავლეთში აქვს ადგილი და არც აღმოსავლეთში. როცა კარდინალებმა პაპ ევგენი IV-ს საზეიმოდ აახლეს ბერძენ წარმომადგენელთა მიერ ხელმოწერილი უნიის აქტი, მან მაშინვე იკითხა, მოაწერა თუ არა ხელი მარკოზ ეფესელმაო, და, როცა მისი ხელმოწერა ვერსად ნახა, თქვა: „ამრიგად, ჩვენ ვერაფერს მივაღწიეთ!” უნიის ხელის მოწერიდან რამდენიმე დღის შემდეგ პაპმა ბერძენ ეპისკოპოსებსა და მღვდელმთავრებს მიმართა თხოვნით, დაესაჯათ მარკოზ ეფესელი, როგორც უნიის მოწინააღმდეგე. დათმობებით დაღლილმა ბერძენთა მხარემ ამ მოთხოვნის შესრულებაზე უარი განაცხადა, პაპთან მიწვეულმა წმიდა მამამ კი თქვა: „საეკლესიო კრებები განდგომილებად მიიჩნევდნენ და განიკითხავდნენ მათ, ვინც რომელიმე დოგმატს არღვევდა და ისე ქადაგებდა. ეკლესია ჯერ თვით მწვალებლობას განიკითხავდა, შემდეგ კი წვალებათა მთავრებს და მათ მიმდევრებს. მაგრამ მე არც რაიმე საკუთარი სწავლება მიქადაგია და არც სიახლე შემომიტანია ეკლესიაში. მხოლოდ იმ სწავლებას ვიცავდი, რომელიც ეკლესიამ ურღვევი სახით მიიღო ჩვენი მაცხოვრისაგან და რომელიც უცვლელად უპყრია დღემდე. ამ სწავლებას განხეთქილებამდე, რომის წმიდა ეკლესიაც ჩვენზე, აღმოსავლეთზე ნაკლებად როდი იცავდა და ყოველთვის წმიდა მოძღვრებად მიიჩნევდა. და თუკი მე მას ვიმარხავ და ჩემს თავს მისგან გადახვევის ნებას არ ვაძლევ, მაშ, რომელი კრება განმიკითხავდა, რამეთუ მანამდე იმ სწავლებას უნდა დასდოს მსჯავრი, რომელსაც მე მივდევ. ხოლო თუ სწავლება სწორი და მართლმადიდებლურია, მაშინ მე რატომღა ვარ სასჯელის ღირსი?” დიდი სჯულის კანონში მრწამსის საკითხი ათანასე დიდმა (ალექსანდრიელმა) ჩამოაყალიბა, ხოლო მაქსიმე აღმსარებელი, მარკოზ ეფესელი, იოანე ოქროპირი და ა.შ. მართლმადიდებელ წმინდანთა მთელი კოჰორტა ათანასეს ეთანხმებოდა სამებაზევ საუბრისას აღმოსავლეთში უფრო მეტ ყურადღებას ამახვილებდნენ სამ პიროვნებაზე, მათ შორის სულიწმინდაზე — დასავლეთში კი უფრო მეტად ხაზს უსვამდნენ სამების ერთიანობას, ხოლო სული წმინდა უფრო მეტად მეორე რანგში ჩანდა - ათანასეს მრწამსს მთლიანად ეთანხმება მართლმადიდებლური სწავლება = და სულიწმიდა, უფალი და ცხოველსმყოფელი, რომელი მამისაგან გამოვალს, მამისა თანა და ძისა თანა თაყუანის იცემების და იდიდების, რომელი იტყოდა წინასწარმეტყუელთა მიერ. Edited 5 აგვისტო, 2021 by ASIA Share on other sites More sharing options...
Jimmy Posted 5 აგვისტო, 2021 Posted 5 აგვისტო, 2021 9 minutes წინ, kvipriane said: მაგალითად ჩვენთვის კარგად ცნობილ "ნესტორას ბიჭებს" მაგარი ხალხი Share on other sites More sharing options...
Jimmy Posted 5 აგვისტო, 2021 Posted 5 აგვისტო, 2021 (შესწორებული) 10 minutes წინ, ASIA said: ანუ მანამდე სხვა აღმსარებლობის იყო ... )) მე არც მითქვამს კათოლიკები ვიყავით ადრეთქო )) მე ვამბობ რომ ესეთი დაპირისპირება არ გვქონდა რადგან ჩვენი მაშინდელი სენიორები ძალიან კარგად ერკვეოდნენ პოლიტიკაშიც ღვთისმეტყველებაშიც სენიორა. ხოლო ლათინიზაცია დაწყებული იყო რახან მეფეც კი ეკურთხა და არა ვიღაც ზაქიჭამია მეფე არამედ მრისხანე გურგინ ხანი Edited 5 აგვისტო, 2021 by Eric Share on other sites More sharing options...
ASIA Posted 5 აგვისტო, 2021 Posted 5 აგვისტო, 2021 12 minutes წინ, Eric said: მაგარი ხალხი სარწმუნოებაც მოირგეს და სამყაროს წინამძღოლობაზეც ჩალიჩობდნენ, ხოდა არცერთი არ იყო სამართლიანი Share on other sites More sharing options...
ASIA Posted 5 აგვისტო, 2021 Posted 5 აგვისტო, 2021 7 minutes წინ, Eric said: მე ვამბობ რომ ესეთი დაპირისპირება არ გვქონდა მე მგონია, რომ ახლაც არ გვაქვს დაპირისპირება Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Please sign in to comment
You will be able to leave a comment after signing in
შესვლა