ვიღაც-ვიღაცების შესახებ რაღაც რაღაცების თემა

[Mulan]

3 minutes წინ, Chigurh said:

არ მქონდა ნანახი

უბრალოდ, ტრიერი უფრო მრაჩნია და ძერსკი, ტარკოვსკის პოეტურობა ზედაპირზეა ტრიერის უნდა ჩიჩქნო მაგრამ არის, მე ასეთი უფრო მომწონს  

ისე, ტრიერს გოდარიც ევასება მარა არაფერი აქვს მისი

 

Edited 16 მაისი, 2022 by Mulan

[Beqa]

On 5/15/2022 at 11:23 PM, Chigurh said:

ტარკოვსკის დეტალების შემდეგ საბოლოოდ იშლება, როგორც ზონის ასევე ოთახის მნიშვნელობა. ზონა ეს საბჭოთა კავშირია სადაც ოთახისაკენ (ღმერთისკენ) მიმავალი გზა დაკეტელია. შემთხვევითი არაა, რომ ფილმის პერსონაჟს ორი ადამიანი მიჰყავს ოთახისაკენ მეცნიერი და ხელოვანი.

 

ტარკოვსკი სტალკერში პოლნი მიზანტროპია.

 მწერალიც და პროფესორიც, ორივე იდიოტია საბოლოო ჯამში).  

დასაწყისში ქალს მანქანით, ვაბშე ნახუიზე უშვებს)

 სტალკერი -  პერსონაჟი რაღაცას ცდილობს, განიცდის, გრძნობს, ვერსიებს შორის ხიდის პონტშია. პროფესორი , მწერალი - ვერსია 0.1. ბავშვი - ვერსია 0.2 , სახელი "მარტიშკა" - ახალი საპიენს "რ"ევოლუცია.

ზონა - საბჭოთა კავშირი ვერ იქნება, ტარკოვსკის გაქანება ამ ჩარჩოებში არ ეტევა, ეგეთები ფორმანთან)

ზონა პოსტაპოკალიპტური დედამიწაა სადაც ვერსია საპიენს 0.1 ფეხს ვერ იკიდებს.

ოთახი ღმერთთან კავშირში არაა, ოთახი ბანალურად ფროიდია, იდი, ეგო, სუპერ ეგო.

კათარზისი..კათარზისის შანსს არ უტოვებს ვერსია 0.1 -ს. ორივე, ხელოვანიც და პროფესორიც შეშინებული ბანძი ტიპები არიან აპოკალიპტურ შავთეთრ სასადილოში ბოლოს  დათრგუნულები, თავჩაქინდრულები. 

"ახალი ოჯახის" სცენა  ბოლოსკენ, მარტიშკა მხრებზე , ქალი , კაცი და ძაღლი , აპოკალიპტური სამყაროს ფონზე.

იტოგში ტარკოვსკის გულშემატკივრობის ობიექტი მხოლოდ ახალი ადამიანი "მარტიშკაა". ზოგადად ფილმის "ფილოსოფია"ბანალურია ).ნუ ბანალური ფილოსოფიის მიუხედავად ერთ-ერთი ჩათლახთაგანი რეჟისორია უდავოდ,  პირველ 5 ეულში შემყავს )