ფორუმელი Holden Caulfield Posted 28 დეკემბერი, 2020 Author Posted 28 დეკემბერი, 2020 1 საათის წინ, Rossi said: წავალ მეც მოვიწყენ VOL3 შენ გახსენი თუ გინდა Share on other sites More sharing options...
ფორუმელი Rossi Posted 28 დეკემბერი, 2020 Posted 28 დეკემბერი, 2020 5 minutes წინ, Holden Caulfield said: VOL3 შენ გახსენი თუ გინდა მე ავიღებ ჩემს თავზე Share on other sites More sharing options...
ფორუმელი Rossi Posted 28 დეკემბერი, 2020 Posted 28 დეკემბერი, 2020 ეხლა არ მცალია, ესე პირველი საათისთვის მოვიწყენ ამიტომ გავალ და მაგ დროისთვის დავბრუნდები მანამდე თქვენ არ მოაწყინოთ თემა 1 Share on other sites More sharing options...
ფორუმელი Holden Caulfield Posted 28 დეკემბერი, 2020 Author Posted 28 დეკემბერი, 2020 მე უკვე მოწყენილი ვარ წავალ დარდს ყავაში ჩავახრჩობ Share on other sites More sharing options...
ფორუმელი საწყალი ოსვალდო რიოსი Posted 28 დეკემბერი, 2020 Posted 28 დეკემბერი, 2020 ვოლტრიზე ნოლტრი გამახსენდა მერვე და მეცხრე ვიქტორინის გამარჯვებული Share on other sites More sharing options...
iaiameri Posted 28 დეკემბერი, 2020 Posted 28 დეკემბერი, 2020 ძალიან რთულ დროს მომიწია ბავშვის გაზრდა.სულ სასამართლოები, აბსურდული დევნა, აბსურდული ბრალდებები, ომი სამართალდამცველებთან ..არადა მარტოქალი ვიყავი, ბავშვით ხელში მარტო ქალი. მე რომ დამჩაგრეს და მომერივნენ, ჩემს შვილსაც ისე მოერივნენ ეზოში. ბუდაპეშტზე ვცხოვრობდით იმ დროს,პეკინზე ბინის გაყიდვა მომიწია და იძულებით მომიწია გადასვლა, ეზოში ახალმისულ ბავშვს ბურთს არ ათამაშებდნენ ბავშვები. ჰოდა, ჩემი ერთი ნაცნობი კაცი შეესწრო ამას, ფეხბურთის სკოლაში მუშაობდა, კაი გამარჯობით ვიცნობდი მხოლოდ. ერთ მშვენიერ დღეს რაღაც ძვირფასი ბურთი უყიდა ჩემს ბიჭს. მე მაშინ ბურთისთვის მეცალა კი არა, ადვოკატებში დავრბოდი გამწარებული, ადვოკატებში რომლებიც უარს მეუბნებოდნენ დაცვაზე. ჰოდა, ჩავიდა თუ არა ჩემი შვილი ბურთით ეზოში. ეცნენ ეს პატარა მხეცები და გადაუგდეს. სად გადაუგდეს ვერავინ თქვა, არც გამოჩენილა ის ბურთი მას მერე. ამოვიდა ტირილით ჩემი. ჩავედი გამწარებული, ისედაც გამწარებული, ბავშვის სიმწარით გამწარებული. არ ვიცოდი, ვისთვის რა მეკითხა. არ ვიცნობდი იქ არავის. ჰოდა, დავდექი იმ კორპუსთან სადაც ის ბავშვი ცხოვრობდა, ბურთის წამრთმევი და მგელივით ვიყმუვლე, დავუწყევლე ხელი, ფეხი და მომავალი. ყველას ესმოდა, ოთხ კორპუსს ესმოდა ჩემი ყმუილი, ჩემი სიმწარე იყო იმ ყმუილში ჩემი შვილის ცრემლებში აზელილი და ეს ყველაფერი ესმოდა ზუსტად ოთხ კორპუსს. საღამოს ბაბუა მოვიდა იმ ბავშვის ჩემთან, ბურთი ეყიდათ რაღაც იმ ბავშვთან ერთად მოვიდა, ვინც დავწყევლე. ლამის იტირა კაცმა, ეტყობა იცოდა წყევლა რა არის, ის მისი შვილიშვილი კი ირონიულად იცქირებოდა. ამით მანიშნებდა რომ ფეხებზე ეკიდა მთელი ეს სიტუაცია. ბოლოც აქვს ამ ისტორიას. ერთი გახმაურებული მკვლელობის თემას ვკითხულობდი ტიმის ფორუმზე, უამრავზე უამრავი თემა რომ მიეძღვნა. მკვლელების სიაში აღმოვაჩინე ის ბავშვი, მაშინ რომ ირონია ჰქონდა სახეზე. Share on other sites More sharing options...
01000001 Posted 28 დეკემბერი, 2020 Posted 28 დეკემბერი, 2020 @iaiameri პროსტა აუტანელი ტიპი იქნები პაჟიზნი. Share on other sites More sharing options...
iaiameri Posted 28 დეკემბერი, 2020 Posted 28 დეკემბერი, 2020 8 minutes წინ, შერხან II said: @iaiameri პროსტა აუტანელი ტიპი იქნები პაჟიზნი. ეგ ჩემს მეგობრებს უნდა ჰკითხო. Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Please sign in to comment
You will be able to leave a comment after signing in
შესვლა