წარმოიდგინეთ სიტუაცია

[Sylar]

58 minutes წინ, NAVARA said:

კაბალურ სიტუაციებს ქმნიან ადამიანები რომლებსაც ფსიქიკაში აქვთ დეფექტი

ანუ თეორიულ დილემებსაც, სადაც ორივე ვარიანტი კაბალურია, ფსიქიკადადეფიციტებული ხალხი ქმნის? )) 

რატოა ეგრე, ის ვერ გავიგე. ბრმად ხო არ დაგიჯერებ, რაზე დაყრდნობით ამბობ მაგას? 

[01000001]

1 minute წინ, Sylar said:

რატოა ეგრე, ის ვერ გავიგე. ბრმად ხო არ დაგიჯერებ, რაზე დაყრდნობით ამბობ მაგას? 

რწმენათა ერთობლიობაა ეგეთი, სადაც ნებისმიერ კონკრეტულ მომენტში ადამიანი აქტორია.

შეგიძლია მიიღო ათვლის ეს სიტემაა შეგიძლია არ მიიღო. გემოვნების ამბავია.

 

დილემებში ადამიანი არაა აქტორი - იძულების ფაქტორი ქმნის სხვისი ნების გამტარად.

[Sylar]

@NAVARA დილემებს გარეთ ხო მაგათმა მზემ, სუ თავის ნების გამტარები არიან რა  

[01000001]

1 minute წინ, Sylar said:

დილემებს გარეთ ხო მაგათმა მზემ, სუ თავის ნების გამტარები არიან რა

ვოდა მაგაშია საქმე. იმიტომაც არ ვართ რომ უპირობო ნორმად ვიღებთ კაბალური სიტუაციის(როგორც ასეთის) არსებობას ბუნებაში.

[Darkness]

2 საათის წინ, NAVARA said:

https://en.wikipedia.org/wiki/Trolley_problem

რა კარგი ქეისი გამახსენე. 

2 საათის წინ, NAVARA said:

კაბალურ სიტუაციებს ქმნიან ადამიანები რომლებსაც ფსიქიკაში აქვთ დეფექტი. ეს დეფექტები ციდან არ ცვივა, გამომწვევები და კატალიზატორები აქვს. მათ შორის თეორიული დილემები რომლებშიც ყველა ოფცია ან ცუდია ან ძალიან ცუდი.

cognitive bias-ია, თუმცა კონკრეტული ადამიანის ფსიქიკის დეფიქტს არ დავარქმევდი. უფრო სოციალიზაციის შედეგი მგონი, კონკრეტული სოციუმის წევრად ყოფნა რეალობის კონკრეტულ აღქმას გიყალიბებს. მერე უკვე ინდივიდზეა დამოკიდებული რამდენად ცდილობს ამ მოცემულობიდან საკუთარი ცნობიერის გათავისუფლებას.

[Sylar]

@NAVARAაქ უკვე მაგალითებზე თუ არ გადავედით, ზედმეტად ზოგადი საუბარი გამოგვდის. 

ზოგი კაბალური მოცემულობა არსებობს ცხოვრებაში და ვერაფერს გააკეთებ ამის საწინააღმდეგოდ. მაგალითად: კიბო მაქვს და ჩემი არჩევანია თავის მოკვლა, ან ნელი და მტანჯველი სიკვდილი. კაბალური მოცემულობაა, რომელიც ცხოვრებამ მომცა და მე მიწევს არჩევანის გაკეთება, მიუხედავად იმისა, რომ არ მინდა ეს არჩევანი საერთოდ, სხვა არჩევანი მინდა რომ მქონდეს, მაგრამ რაც არ უნდა ვქნა, ვერ მექნება. 

სიტყვაზე, არ მომწონს არსებული მთავრობა, არ მომწონს ოპოზიცია და რაღაცის შეცვლა მინდა ქვეყანაში, რა უნდა ვქნა? მე თვითონ ჩამოვაყალიბო პარტია? ვიცი, რომ სერიოზული დაფინანსების გარეშე არაფერი გამოვა და რა ვქნა, ავიღო დაფინანსება და გავხდე ვიღაცის ხელის ბიჭი, თუ აღარ წავიდე არჩევნებზე და ყლეზე დავიკიდო ყველაფერი? 

კიდევ ვიმეორებ, ცხოვრება უსამართლოა და ყოველ ფეხის ნაბიჯზე გატენილია ესეთი უაზრო, უსიამოვნო და დამპლური არჩევანით. ერთ-ერთი მიზეზთაგანია, რის გამოც მომწონს ეგ ქეისი, რაც დააგდე. სხვათაშორის, სანამ დადებდი, მაგაზე ვფიქრობდი კაკრაზ  

ეგეც გავარჩიოთ, რას იზამდი შენ? თუ უარს აცხადებ მაგ მოცემულობის მიღებაზე და პასუხის გაცემაზე? 

[ფორთოხალი]

1 minute წინ, Sylar said:

ცხოვრება უსამართლოა

Rac ifro adre gaiazrebt, tqventvis uketesi

[01000001]

9 minutes წინ, Darkness said:

უფრო სოციალიზაციის შედეგი მგონი, კონკრეტული სოციუმის წევრად ყოფნა რეალობის კონკრეტულ აღქმას გიყალიბებს.

yep. 

აზზე ხარ ეგ? Virtual Nightmare 2000

https://www.imdb.com/title/tt0244290/?ref_=tt_urv

 

12 minutes წინ, Sylar said:

კაბალური მოცემულობაა, რომელიც ცხოვრებამ მომცა და მე მიწევს არჩევანის გაკეთება, მიუხედავად იმისა, რომ არ მინდა ეს არჩევანი საერთოდ, სხვა არჩევანი მინდა რომ მქონდეს, მაგრამ რაც არ უნდა ვქნა, ვერ მექნება. 

ცხოვრებას სახელი გვარი და მისამართი აქვს ამ შემთხვევაში. გარშემომყოფებმა გაგიიასნეს რომ არსებობს კიბო, არსებობს სიკვდილი, არსებობს გარშემო ყველაფერი ის რისი არსებობაც იცი.

 

ზემოთ რომ აღვნიშნე იმ სისტემაში ცოდნის (იცი-ს) მაგივრად ჯდება რწმენა. just გწამს რომ ეგეთი რაღაცეები არსებობს. ამ რწმენის ინდუცირებას უზრუნველყოფს სოციუმი დარქნესმა როგორც აღნიშნა. საბოლოო ჯამში მთლიანი მატერიალური სამყარო დადის რწმენების ერთობლიობაზე. რომელიც ცვლილებას ექვემდებარება ნა რაზ დვა.

 

სოციუმი თამაშობს ატრაქტორის როლს ამ რწმენების სივრცეში(ვარპში WH-ურად). აერთიანებს ერთნაირი რწმენების მქონე მონადებს (რასაც წარმოადგენ ზედა/ქვედა/თუროგორცაა დონეზე). ამ ატრაქტორებს აქვთ ურთიერთობების პრინციპები. ჭამენ ერთმანეთს დრუჟნად. ჩვენს რეალობაში მაგ პროცესს ცივილიზაცია ქვია.